Aby zapewnić poprawne wykonanie spawania, nie wystarczy zaprogramować robota według stałej trajektorii ruchu. Konieczne jest zastosowanie systemów korekcji trajektorii, które umożliwiają robotowi śledzenie spoiny w czasie rzeczywistym oraz wprowadzanie odpowiednich poprawek. Jak dokonuje się korekty trajektorii?
Robotyzacja spawania – korzyści i wyzwania
Współcześnie robotyzacja spawania przynosi wiele korzyści dla przedsiębiorstw, takich jak zwiększenie efektywności produkcji, poprawa jakości spawów czy ograniczenie kosztów związanych z zatrudnieniem specjalistów. Roboty przemysłowe są w stanie wykonywać zadania z dużą precyzją i powtarzalnością, co przekłada się na lepszą jakość produktów końcowych.
Korekta trajektorii spawania robotowego jest jednym z kluczowych etapów procesu automatyzacji spawania. Polega ona na dostosowywaniu ścieżki ruchu robota do rzeczywistych warunków pracy, tak aby zapewnić jak największą precyzję i jakość spawów. W praktyce oznacza to, że robot musi być w stanie dostosować swoje ruchy do ewentualnych odstępstw od nominalnych wymiarów elementów, które mają być ze sobą połączone. To zadanie jest szczególnie istotne w przypadku spawania elementów o dużych gabarytach lub skomplikowanych kształtach.
Metody korekty trajektorii spawania robotowego
Istnieje wiele metod korekty trajektorii spawania robotowego, które można zastosować w zależności od potrzeb i specyfiki danego procesu produkcyjnego. Jedną z najbardziej popularnych technik jest wykorzystanie systemów laserowych lub wizyjnych, umożliwiających monitorowanie pracy robota w czasie rzeczywistym oraz automatyczne wprowadzanie korekt na podstawie analizy obrazu. Ich zadaniem jest śledzenie pozycji elementów względem siebie oraz porównywanie tych danych z informacjami zawartymi w programie robota.
Inną metodą korekty trajektorii spawania robotowego jest wykorzystanie czujników siły i momentu (FSM), które mierzą siły działające na narzędzie robota oraz momenty obrotowe powstające podczas pracy. Na podstawie tych pomiarów, system może automatycznie korygować trajektorię ruchu robota, tak aby utrzymać stałe napięcie spawalnicze oraz zapewnić optymalne warunki pracy. Warto zaznaczyć, że stosowanie czujników FSM może być szczególnie korzystne w przypadku spawania elementów o dużych gabarytach lub skomplikowanych kształtach, gdzie ręczna korekta trajektorii byłaby bardzo czasochłonna i trudna do wykonania.